Mailcommunicatie van Luuk Ottens met mijn ex-schoonvader Niek Splinter.
“Opa” werd aangesteld als contactpersoon nadat JBB had bepaald dat contact tussen beide ouders niet wenselijk was. Opa weigerde echter zijn medewerking te verlenen, weigerde tot overeenstemming te komen.
Over alle indertijd genoemde feiten werd aangifte doen geweigerd dan wel standaard geseponeerd. Hierop volgde in honderdvoud terreur tegen mijn persoon en mijn drie kinderen. Welke tot op de dag van vandaag dankzij vriendjespolitiek van verlichte broeders in Waalwijk, waaronder Peter Konijnenburg, Leo Mastenbroek (Rabobank de Langstraat), Advocatenkantoren Quist en van Uitert (Mieke de Hart en Nancy van Uitert), bepaalde ambetenaren bij Gemeente Waalwijk, en Rotary Waalwijk. Naast -last but not least- de Jeugdzorgmaffiosi uit Tilburg. Ik noem ze zo omdat het zo IS. en dat is nog zwak uitgedrukt.
Ook Luuk Ottens werd o.l.v. Corine van der Vliet het doen van aangifte geweigerd. Luuk werd, nadat hij een derde klacht indiende jegens Silke van Puijenbroek in februari-maart 2018 gesommeerd door Miranda Dekkers, regiobestuurder zich NIET meer met mijn zaak te bemoeien.
In charge de heer Nol Kleijngeld, burgemeester van Waalwijk (en partijgenoot PvdA) wie toestond en -staat, dat meer dan 160 strafbare feiten gepleegd tegen mij en mijn kinderen gepleegd mochten worden zonder dat hierover aangifte mocht worden gedaan. Landelijk mag ik geen aangiftes doen; Politieteam de Langstraat in charge, aldus politie Zandvoort.
Standaard kreeg ik het excuus: “Er is al naar jouw aangiften gekeken en er zijn geen nieuwe feiten bekend, terwijl ik GEMARTELD werd en met psychische terreur te maken had en heb in elk opzicht. Van de wethouder Dilek Odabasi-Seker met wie ik in het oprichtingsbestuur van Stichting de Kansenfabriek zat: “jij denkt in complottheoriën” terwijl er bewijslast van samengeschoolde misdaad ligt en op dat moment al in duizendvoud lag van betrokkenen bij Jeugdzorg door Gerard Stoop, Giovanni Tamo, Silke van Puijenbroek, Marjella Bosch, Rabobank, WMO Waalwijk en last but not least mijn ex en zijn pa.
Frauderen, discrimineren, intimideren, stalken, molest, mishandeling, mij klemzettend als mama, ten gunste van de locale financier en buurman Rabobank de Langstraat, die fraude op fraude pleegde en mijn vrienden bedreigde en van handel onthield. Wie daarnaast zorgdroeg voor court fixing om diens oud-bestuurder zijnde mijn ex-schoonvader te behagen in zijn sensatie in de wens van zijn zoon mijn leven -en detail- tot een hel op aarde te maken en elke vorm van veiligheid, rechtsbescherming en bestaansrecht te ontnemen.
Tot op de dag van vandaag mag ik van Gemeente Waalwijk onbestraft dagelijks geterroriseerd worden en moet ik daarover vooral zwijgen. Ik had al lang dood moeten zijn. Liefst ziet men dat ik zelfmoord pleeg; zo idioot veel terreur maak ik dagelijks mee.
Tientallen, waaronder getuigen werd naast mijzelf eveneens aangifte doen geweigerd. Omdat mijn ex zoon is van een oud-Rabo-bestuurder en voormalig directeur eigenaar van Sealskin BV. Naast Freemaçon. En niet in een lage graad. Hij schijnt gevaarlijk. Ik kom hier nog uitgebreid op terug.
Dat mijn ex-schoonvader Niek Splinter invloed heeft het totale Nederlandse Rechtssysteem plus ambtenarenapparaat naar zijn hand te zetten en daarmee georganiseeerde misdaad ten gunste van het onder het vloerkleed vegen van zijn zoon’s anti-sociaal gedrag, idiotie en onbestaanbaar sadisme en narcisme en dat van zijn eigen witwassen, fraude en misdaad jegens mij en mijn kinderen moge duidelijk zijn. En dat inmiddels zo’n vijftig handlangers mijn leven en detail verwoesten, naast rechterlijke macht die de terreur jegens mij ten gunste van Niek en zijn zoon -mijn ex- wegpoetsen als gedoogbeleid is mij KRAAKHELDER. Ook is mij zo duidelijk geworden waarom beide “heren van adel” boven elke wet staan.
